کاوش موضوع تقاضای پول

در اقتصاد پولی ، تقاضا برای پول ، نگهداری مطلوب دارایی های مالی به شکل پول است : یعنی پول های نقدی یا سپرده های بانکی به جای سرمایه گذاری. این می تواند به تقاضای پول که به عنوان M1 (منابع مستقیم قابل مصرف) یا به معنای وسیع تر M2 یا M3 تعریف می شود ،اشاره داشته باشد. پول در M1 به عنوان ذخیره ارزش (حتی موقت) توسط دارایی های دارای بهره شناخته می شود. با این حال M1 برای انجام معاملات ضروری است. به عبارت دیگر ، نقدینگی را تأمین می کند. این امر بین نگه داشتن پول نقد برای هزینه های آینده نزدیک و مزیت بهره ی نگهداری موقت سایر دارایی ها معامله ای ایجاد می کند. تقاضا برای M1 نتیجه داد و ستد در مورد مسئله ای است که در آن باید بودجه شخص صرف شود. در اقتصاد کلان انگیزه های نگهداری ثروت شخص به شکل M1 را می توان تقریباً به انگیزه معاملاتی و انگیزه ی احتیاطی تقسیم بندی کرد . تقاضا برای آن بخش هایی از مفهوم پول گسترده تر M2 که دارای نرخ بهره قابل توجه است ، بر اساس تقاضای دارایی است . این موارد را می توان به انگیزه های پایه اقتصاد خرد بیشتر برای نگهداری پول تقسیم کرد. به طور کلی ، تقاضای اسمی برای پول با سطح تولید اسمی (سطح قیمت برابر تولید واقعی) افزایش می یابد و با نرخ بهره اسمی کاهش می یابد. تقاضای واقعی پول به عنوان مقدار اسمی پول تقسیم شده بر سطح قیمت تعریف می شود. بایک عرضه پول مشخص, مکان هندسی نرخ بهره و درآمد که در آن تقاضای پول با عرضه پول برابر است به عنوان منحنی LM شناخته می شود . میزان نوسانات تقاضای پول پیامدهای اساسی برای روش بهینه که در آن بانک مرکزی باید سیاست های پولی و انتخاب یک درآمد اسمی را انجام دهد, دارد. وقتی که منحنی LM افقی است ، افزایش حجم پول هیچ اثر محرکی ( دام نقدینگی ) ندارد ،این مسئله در تئوری کینزی نقش مهمی دارد. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که تقاضای پول با توجه به نرخ بهره بی نهایت کشش پذیر باشد. یک معادله ی معمول تقاضای پول به صورت زیر نوشته می شود M d = P × L ( R , Y ) {\displaystyle M^{d}=P\times L(R,Y)\,} اگر M d {\displaystyle M^{d}} مقدار اسمی پول مورد تقاضا ، P سطح قیمت ، R نرخ سود اسمی ، Y درآمد واقعی و L (.) تقاضای واقعی پول باشد. نام جایگزین برای L ( R , Y ) {\displaystyle L(R,Y)} تابع رجحان نقدینگی است .... بیشتر در ویکی پدیا